|
Doorzoeken:
Droesemdroef - 02.05.1991
De onberedeneerde angst, om zelf wel niet te falen Maar ondanks dat de, ooit bedoelde, einder niet te halen Steeds maar stram op scherp te staan, als aan de rand der rotsen Nuchter, in een dronken wereld, vol van wrede potsen Dàt is wat ons mannen maakt, ook als wij vrouwen zijn Het geeft ons lange baarden, maar van binnen maakt het rein Het spant de zenuw, traint de geest en maakt inert alert Wat worden wij daar beter van dan hij die ons de weg verspert? Een mens, dat spreekt te zijn! Leren steeds minder te weten is, net als Het steeds minder weten waarom je nu leert Steeds minder leren wat je nu weet En weten, dat je steeds minder leert: Een bad, in giftig koud zweet Ik sta hier nog steeds, te ziek en te moe Mijn eigen uit te kotsen. Als bij het door mij geredigeerde hoofdstuk 'Universiteit' van 'Studeren In Amsterdam', editie 1991, behorende 'meerwaardepagina'. Zie ook terug | home |